حجت الاسلام و المسلمین مهدی حبیب اختیاری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با تسلیت سالروز شهادت امام موسی کاظم(ع)، گفت: در برهه ای که خلافت از بنی امیه به سمت بنی عباس در حال انتقال بود، فضای باز سیاسی اتفاق افتاد و امام صادق(ع) از همین فرصت استفاده کرد و بحث های علمی و معرفتی بسیار عمیقی را مطرح کردند و دانشگاه عظیم جعفری را بنیان نهادند و اغلب افرادی که برای خودشان در مباحث علمی اسم و رسمی پیدا کردند با واسطه یا بی واسطه از شاگردان امام صادق(ع) بودند.

وی ادامه داد: امام صادق(ع) توانستند از فضای بوجود آمده به نحو احسن استفاده کنند و فضای علمی و معارفی را اشاعه دهند، این اقدام ایشان، در شناساندن امام کاظم(ع) به عنوان امام بعدی شیعیان اهمیت زیادی داشت. اما بنی عباس که بنام اهل بیت(ع) از خراسان قیام کردند و با تزویر پایه های حکومت شان را مستحکم کردند، در مقابله با نفوذ امام صادق و حضرت کاظم(علیهما السلام) حتی سخت تر از بنی امیه برخورد می کردند تا جایی که حتی تحمل فضای علمی و معرفتی حضرات معصومین(ع) را نداشتند.

استاد حوزه علمیه تهران اضافه کرد: شدت برخورد دستگاه جور بنی عباس بعد از دوران امام صادق(ع) و در مواجهه با امام موسی کاظم(ع) بیشتر از گذشته بود،  معروف است که امام کاظم(ع) به مدت 14 سال در زندان های بنی عباس بودند. ولی هیچ­گاه از وظیفه امامت و هدایت مردم کوتاهی ننمودند. به طوری که بسیاری از افرادی که به قصد اذیت و آزار امام(ع) به زندان می آمدند، بعد از مدتی شیفته و شیعه حضرت می شدند و این خود یکی از معجزات حضرت بود.

حجت الاسلام مختاری تصریح کرد: ما شیعیان می توانیم حتی از دوران حضور حضرت در زندان درس بگیریم. چرا که هم اکنون در فضای بی بند و باری و جهل و ناآگاهی برخی از مردم زندانی هستیم. و لذا باید از حضرت الگو بگیریم به اینکه چگونه از این زندان جهالت و غفلت رهایی یابیم و افرادی که با مشکل دارند یا دشمن هستند را بتوانیم به بهترین وجه مدیریت کنیم تا این خصومت یا مشکل احتمالی را دفع کنیم.

مدیر مدرسه علمیه امام حسن مجتبی(ع) تهران  افزود: با توجه به وضعيتِ آن امام بزرگوار، ایشان فعاليت خويش را در دو جبهه آغاز فرمود. يكي مبارزه‏ با فضای خفقانی که بنی عباس ایجاد کرده بودند و نیز عدم تسليم در برابر طاغوت و متنفّر كردن مردم از دستگاه ظلم و جور و ديگري در جهت ارشاد و هدايت مردم و نشر احكام و تربيت شاگردان. ولذا امام كاظم(ع) برای تحقق این امر سختي‏هاي فراواني را متحمل شده و ساليان طولاني در زندان هارون، خليفه‏ي ستمكار عباسي محبوس گرديد. سرانجام پس از سي و پنج سال امامت، در حالي كه سال‏هاي زيادي از دوران امامت را در زندان ستم هارون الرشيد عباسي گذرانده بود به دستور خليفه و توسط زندانبان قسيّ القلبي مسموم شده و به شهادت رسيد.

انتهای پیام